تفاوت میان دعوت اسلامی و تبشیری
بسیاری
از غربیان و اروپایی‌ها از مسلمانان می‌پرسند چرا تبشیر (دعوت به مسیحیت)
در کشورهای اسلامی را ممنوع می‌کنید، درحالی‌که خود در کشورهای غربی مردم
را به اسلام فرا می‌خوانید و دین خود را انتشار می‌دهید؟ امری که باعث شده
دستاوردهای چشمگیری در خارج از جهان اسلام داشته باشید.
بسیاری از مسلمانان سعی کرده‌اند پاسخی منطقی و خالی از تعصب به این پرسش دهند. از دیگاه من بایستی با شفافیت با سؤال‌کنندگان در مورد تفاوت اساسی جایگاه دین در کشورهای اسلامی و موضع این کشور‌ها در قبال آن با وضعیت دین در جوامع سکولار غربی و برخورد حکومت‌های سکولار با آن، خود دین بطور کلی و تفاوت شیوه‌های دعوت اسلامی با تبشیری سخن گفت.
برخی از تفاوت‌های اساسی در این زمینه به شرح زیر است:
۱. یکی از ویژگی‌های اسلام، ملازمت دین و حکومت است. حکومت‌های کشورهای اسلامی نمی‌توانند در قبال اسلام بی‌طرف باشند، زیرا اسلام یکی از ساختارهای جامعه، سیاست، قانونگذاری و حکومت می‌باشد و تزلزل آن موجب تزلزل دیگر ساختارهای جامعه و حکومت می‌شود. در جوامع سکولار چنین نیست، به‌ویژه در آیین مسیحیت که سپهر قیصر از آن قیصر، و دین، فقط برای تزکیه نفس و پادشاهی آسمان است. انجیل تصریح کرده که پادشاهی مسیح خارج از این جهان است. در نتیجه دین کاری به سیاست و قانون ندارد.
