چگونگی شیوه‌های تبلیغات و جذب مسیحیت تبشیری در نقاط مختلف دنیا
مفام «مجمع فعالان فرق، ادیان، اقوام و مذاهب»؛ مبشرین مسیحی، در منطقه «کالیمنتان» غربی دارای 17 فرودگاه و یک «اسکادران» از هواپیماهای عمودی و ناوگان دریایی هستند.
تفکر جریان‌های تبشیری تفکری گروهی و کاملاً سیستماتیک است. در فرآیند تبشیر شرق آسیا در قرن گذشته شاهد آن بودیم که این سازمان‌ها با تمرکز خود توانستند با استفاده از فقر، دورافتاده بودن مناطق و ضعف بسیار زیاد اطلاع‌رسانی مردم شرق آسیا مانند فیلیپین به موفقیت‌هایی برسند. جریان تبشیری این بار با گرایش‌های صهیونیستی اکنون در مناطق آفریقایی مشغول به پیاده‌سازی همان الگو هستند که این امر جز با همکاری و هجوم گسترده سازمان‌های تبشیری محقق نشده است. به‌کلی جریان تبشیر بر ایجاد پایگاه‌های منطقه‌ای اصرار می‌ورزد تا بتواند سنگ‌بنای محکمی برای برداشتن گام‌های بعدی ایجاد کند. کشورهای سلطه‌گر تلاش دارند از طریق گسترش مسیحیت صهیونیستی، ایدئولوژی خود را گسترش دهند. این امر این امکان را به آن‌ها داده است که با استفاده از نگاه مثبت موجود نسبت به حضرت مسیح(ع) در ادیان مختلف، نیات شوم خود را پنهان نگاه دارند. این در حالی است که کشورهای غربی با فشار رسانه‌ای و تبلیغی بسیار ناجوانمردانه سعی در تخطئه چهره اسلام داشته و تلاش می‌کنند تصویر ذهنی غلطی از اسلام در اذهان عمومی ایجاد کنند.
از جمله راهکارهای آنان هدف‌گذاری ویژه منطقه‌ای به شکل قبیله‌ای در نقاطی در آفریقا، آسیا و خاورمیانه است که با چاپ انجیل به زبان و لهجه آنان و ایجاد وب‌سایت‌ها و رادیو محلی این فرآیند شروع و سپس با ایجاد کلیساهای محلی در مناطق مجاور و دوره‌های آموزشی وارد مرحله کلیساهای خانگی می‌شوند. جهت تحقق چنین تهاجمی تعامل چندین سازمان و کلیسای بین‌المللی ایجادشده و میلیاردها دلار صرف تجهیز مراکز تبشیری محلی می‌شود. این مراکز بسیاری از کمک‌های مراکز بین‌المللی ازجمله سازمان ملل را به‌عنوان کمک‌های انسان دوستانه جذب می‌کنند و در فرآیند تبشیر به کار می‌گیرند.
