رفتار شناسی مبشران مسیحی
دو) جذب مختص: جذب مختص شگرد اصولی کلیساهای خانگی است. به این معنا که جذب و
شستشوی اعتقادی و نهایتا ایمان به مسیح باید فقط بر روی جوانان و عوام به دور از
مبانی دینی اسلام(و هر دین و آیین متقدم) اجرا شود. مبشران دستور اکیدا دارند از
هرگونه مباحثه با مخاطبان متخصص دوری کنند.
سه) مطابق با ادبیات مخاطب سخن گفتن: در جلسات نخست ورود جذبشدگان از بردن هرگونه ادبیاتی که موجب تنش و تحریک احساسات دینی مخاطب شود مانند: روح القدس، مصلوب، تثلیث و... خودداری میشود. تا در ذهن حاضرین جلسه احساس بیگانگی عقیدتی به وجود نیامده و شکافی میان مبشر و مخاطب پدیدار نشود.
چهار) جلب اعتماد و همدردی با مخاطب: مبشر برای جلب اعتماد اعتقادی مخاطبانش نسبت به مسیحیان تندرو بدگویی میکند و برای ورود به بحث با عنوان مطلبِ: «ما عیسی(ع) را خدا نمیدانیم بلکه همانند مسلمانان آن را منجی میپنداریم.» سعی در به دست آوردن اعتماد حلقة افراد جذب شده است.
پنج) شبهه افکنی و زیر سوال بردن مذهب: بعد از جلب اعتماد اولیه، مسئول جلسه با ارایه مباحثی خلاف واقع همچون: منافات داشتن آزادی با مذهب یا با زیر سوال بردن اصول دینی همانند: چرا باید هر روز نماز خواند و این تسلسل باطل است یا چرا باید چند متر پارچه(حجاب) ضامن ورود به بهشت شود، سعی دارد تا ذهن مخاطبانش را ضمن پاکسازی و تلقین سوء ظن نسبت به معارف دین سابق، به سوی مباحث جدیدی که مدّ نظر است سوق دهد.
شش) تمسخر اسلام در جامعه مسلمان: جذبشدگان تثبیت یافته یعنی کسانی که رسماً مرتد شده و به آیین مسیحیت پیوستند با حضور در جلسات تازه جذبشدگان در قالب یک مسلمان، مطالب هجوآمیز و تمسخرآمیزی درباره اعمال عبادی یا شریعت بیان میکنند تا حس تعصبگرای مخاطب را نسبت به معارف دین سابقش سست و نابود کنند.
هفت) امتناع از بحث عقلی: در جلسات کلیساهای آزاد از بحث عقلی درباره الوهیت حضرت عیسی(ع) جلوگیری میشود. افراد را ارجاع به کتاب مقدس میدهند و گفته میشود: «این مسئله را عقل نمیتواند درک کند و در حیطه عقل نیست.»
هشت) حفظ شادی جلسات: در طراحی کلیساهای آزاد به موضوع شادسازی جلسات دقت بسیاری
شده است. به همین دلیل عموماً در جلسات خانگی پارتی شبانه، اجرای سرودهای جمعی و
گردشهای خارج از شهر مدنظر است. به این وسیله جلسات برای مخاطبان جذابتر میشود.