ختم نبوت در کتاب مقدس
بسم الله الرحمن الرحیم
کتاب مقدس اصطلاحی است که به عهد عتیق و عهد جدید اطلاق می شود که همه آن مورد قبول مسیحیان و عهد عتیق مورد قبول یهودیان می باشد. به این معنی که اگر شما از تورات مطلبی را ذکر کنید مورد خطاب شما فقط یهودیان نیستند بلکه مسیحیان هم تورات را قبول دارند.
ما مسلمانان معتقدیم که رسول اکرم (ص)، خاتم النبیین است. این واژه عینا در قرآن آمده است:
ما کانَ مُحَمَّدٌ أَبا أَحَدٍ مِنْ رِجالِکُمْ وَ لکِنْ رَسُولَ اللَّهِ وَ خاتَمَ النَّبِیِّینَ وَ کانَ اللَّهُ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلیماً
محمّد پدر هیچ یک از مردان شما نیست، ولى فرستاده خدا و خاتم پیامبراناست. و خدا همواره بر هر چیزى داناست. ( احزاب / 40 )
اما نکته ای که شاید بسیاری از ما مسلمانان ندانیم، آن است که کتاب مقدس، به “ختم نبوت” اشاره کرده است و وقوع آن را قبل از آخر الزمان الزامی دانسته است!