اول: در ذات خدا سه شخص متمایز وجود دارد: پدرفپسر وروح القدس
اما:
الف) پدر پسر نیست(تمایز پدر با پسر)
ب) پدر روح القدس نیست(تمایز پدر با روح القدس)
ج) پسر روح القدس نیست(تمایز پسر با روح القدس)
دوم: هر شخص کاملاً خداست
یعنی:پدر یک خدای کامل و جداگانه است،پسر نیز یک خدای کامل و جداگانه است و روح القدس هم یک خدای کامل و جداگانه است.
تثلیث، از آموزه‌های بنیادین الاهیات مسیحی با تفاسیر گوناگون عمدتاً راجع به تعارض یا عدم تعارض آن با اعتقاد به توحید و یگانگی خداوند می‌باشد.
بشارت ظهور پیامبر در کتب عهدین
گرچه شواهد قطعى تاریخى و همچنین محتویات کتب مقدسه یهود و نصارى (تورات و اناجیل) نشان مى دهد که اینها کتابهاى آسمانى نازل شده بر موسى و عیسى ع نیستند و دست تحریف به سوى آنها دراز شده است بلکه بعضى از میان رفته اند و آنچه امروز به نام کتب مقدسه در میان آنها است مخلوطى است از زائیده هاى افکار بشرى و قسمتى از تعلیماتى که بر موسى ع و عیسى ع نازل گردیده و در دست شاگردان بوده. بنا بر این اگر جمله هایى که صراحت کامل درباره بشارت ظهور پیامبر اسلام ص داشته باشد در آنها دیده نشود جاى تعجب نخواهد بود. ولى با این حال در همین کتب تحریف یافته عباراتى دیده مى شود که اشاره قابل ملاحظه اى به ظهور این پیامبر بزرگ دارد که جمعى از دانشمندان ما آنها را در کتابها یا مقاله هایى که در این موضوع نگاشته اند جمع آورى نموده، و چون ذکر آن همه بشارات و بحث و گفتگو پیرامون دلالت آنها بطول مى انجامد ما تنها به چند قسمت به عنوان نمونه اشاره مى کنیم.
1- در تورات سفر تکوین فصل 17 شماره 17 تا 20 چنین مى خوانیم: " و ابراهیم به خدا گفت که اى کاش اسماعیل در حضور تو زندگى نماید ... و در حق اسماعیل (دعاى) ترا شنیدم اینک به او برکت دادم و او را بارور گردانیده به غایت زیاد خواهم نمود و دوازده سرور تولید خواهد نمود و او را امت عظیمى خواهم نمود".
2- در سفر پیدایش باب 49 شماره 10 مى خوانیم: " عصاى سلطنت از یهودا و فرمانفرمایى از پیش پایش، نهضت خواهد نمود تا وقتى که" شیلوه" بیاید که به او امتها جمع خواهد شد". قابل توجه اینکه یکى از معانى شیلوه- طبق تصریح مستر هاکس در کتاب قاموس مقدس- فرستادن مى باشد و با کلمه" رسول" یا رسول اللَّه موافق است.
3- در انجیل یوحنا باب 14 شماره 15 و 16 چنین مى خوانیم:" اگر شما مرا دوست دارید احکام مرا نگاه دارید و من از پدر خواهم خواست و او تسلى دهنده دیگر به شما خواهد داد که تا به ابد با شما خواهد ماند".
4- و در همان انجیل یوحنا باب 15 شماره 26 مى خوانیم:" و چون آن تسلى دهنده بیاید که من از جانب پدر به شما خواهم فرستاد یعنى روح راستى که از طرف پدر مى آید او درباره من شهادت خواهد داد".
5- و نیز در همان انجیل یوحنا باب 16 شماره 7 به بعد مى خوانیم:" لیکن به شما راست مى گویم که شما را مفید است که من بروم که اگر من نروم آن تسلى دهنده به نزد شما نخواهد آمد اما اگر بروم او را به نزد شما خواهم فرستاد ... اما چون او یعنى روح راستى بیاید او شما را به تمامى راستى ارشاد خواهد نمود، زیرا که او از پیش خود سخن نخواهد گفت بلکه هر آنچه مى شنود خواهد گفت و شما را به آینده خبر خواهد داد". نکته شایان توجه اینکه: در اناجیل فارسى در جمله هاى بالا که از انجیل یوحنا است کلمه" تسلى دهنده" آمده، ولى در انجیل عربى چاپ لندن (مطبعه ویلیام وطس- سال 1857) به جاى آن" فارقلیطا" ذکر شده است
نقد و بررسى عهد عتیق
مقدمه
در مرحله نخست، دربارۀ نویسندۀ اسفار پنجگانه که عموماً تصوّر میشود حضرت موسى(ع) بوده است سخن میگوییم. برخی از کشیشان آن قدر دربارۀ هویّت نویسنده اسفار پنجگانه با قاطعیت سخن میگویند که هر کس را که با آنان در این موضوع مخالفت نماید، بدعتگذار به حساب مىآوردند.
برای نخستین بار ابراهیم ابن عزرا (1089 - 1164 م.) ، دانشمند یهودی، پرده از این راز بزرگ برداشت که نویسنده اسفار پنجگانه کسی جز حضرت موسی(ع) است، ولی چون جرأت آشکار نمودن عقایدش را نداشت، گفتار خود را محدود به اشاراتی مبهم نمود. او میگوید که در اینجا رمزی وجود دارد که اگر کسی که آن را بفهمد، باید ساکت بماند. قرنها بعد، باروخ اسپینوزا (1632 – 1677م.)، دانشمند مشهور از سخنان ابن عزرا رمز گشایی کرد و خود نیز مطالبی به آن افزود. مجموعۀ تحقیقات وی اثبات میکند که اسفار پنجگانه، نوشتۀ حضرت موسی(ع) نیست.
سخنان ابن عزرا که در تفسیرش بر سفر تثنیه موجود است، به شرح زیر است:
شریعت در مسیحیت - بخش اول
در موردى، آن حضرت به صراحت به شاگردان خود و سایر مردم توصیه مىکند: به شریعت موسوى کاملاً پایبند باشید؛ اما از نفاق کاتبان و فریسیان بپرهیزید. از ادامه سخنان ایشان، که باز نقدى بر نحوه رفتار علماى یهود است، مىتوان دریافت که حضرت عیسى علیهالسلام با شریعت موسوى مخالف نبودند، بلکه با ریاکارى کاهنان و اینکه آنان عالمان بىعمل هستند، مخالفت مىکردند.
